Με την πεποίθηση ότι πρόκειται για έναν αθώο, ένας μεγαλοδικηγόρος αναλαμβάνει να υπερασπιστεί τον Ααρών, ένα φτωχό παπαδοπαίδι το οποίο κατηγορείται για τον αποτρόπαιο φόνο του αρχιεπισκόπου που του παρείχε στέγη. Όμως, όσο η δίκη προχωρεί, τα στοιχεία που έρχονται στο φως ανατρέπουν την αρχική του εκτίμηση.
Δικαστικό θρίλερ, σχετικά στατικό ως προς τη δράση. Ο δικηγόρος, που παρουσιάζεται ως χαλαρός, λέτσος κι όμως τόσο έξυπνος και εύστροφος, καταφέρνει να κερδίσει μια μεγάλη δίκη και να χρεώσει σε πολιτεία ΚΑΙ κομητεία εκατομμύρια. Για εκδίκηση, του πασάρουν την υπόθεση του φόνου του αρχιεπισκόπου. Αρχικά με συνεπήρε, μου άρεσαν οι περιγραφές και τα σκηνικά του μυθιστορήματος. Όμως όταν μπήκε στη μέση η διχασμένη προσωπικότητα...Τζέκυλ και Χάιντ δηλαδή. Όσα γράφονται στο κείμενο στηρίζονται σε σοβαρές μελέτες του συγγραφέα στον τομέα της ψυχιατρικής και έμαθα πολλά για τη σχιζοφρένεια και τη διχασμένη προσωπικότητα. Δυστυχώς όμως (πάντα προσωπικά) δυσκολεύομαι να τη δεχτώ, ειδικά σε ένα βιβλίο-θρίλερ. Παρ\' όλ\' αυτά, οι τμηματικές αποκαλύψεις σοκάρουν, μιας και ο δεύτερος εαυτός του παιδιού έχει σκοτώσει κόσμο και κοσμάκη. Οι σκηνές στο δικαστήριο με τις συνεχείς ανατροπές, κι ας μιλάμε για ένα άτομο με δυο προσωπικότητες, αγωνιώδεις και καλοδουλεμένες. Η ανατροπή έρχεται με την τελευταία πρόταση του βιβλίου: κι αν ο καλός είναι η δεύτερη προσωπικότητα του κακού κι όχι το αντίστροφο; Έξυπνο και καλοδουλεμένο.